Plots was ik verrast door deze blauwborst. Dat was wat later in het seizoen omdat ik dit jaar niet echt op zoek ben geweest naar de blauwborst en nu, per ongeluk , er eene tegen kwam. Normaal zie ik ze al in maart of april en voor mij is het dan een voorbode voor hogere temperaturen, meer zon en langere dagen. Dagen die ik dan kan vullen met heerlijke wandelingen en fotograferen.

Terug naar die blauwborst; wat eigenlijk een schuw vogeltje is laat al zijn schuwheid vallen wanneer hij het vrouwtje het hof moet maken of als hij zijn territorium moet verdedigen. Dan hopt hij naar het hoogste punt van de rietstengel om zijn kleurige verenpracht, fier met zijn blauwe borst naar voor,  te laten zien en maakt het een sierlijke vlucht waarna je denkt van “wat was dat?!”. Dat hij daarna in het riet duikt en zich dan niet laat zien laat je helemaal met een raar gevoel achter.