Daar zat je dan, boven op die hoed. Vast gevroren leek het wel, stokstijf. Ik kwam heel dichtbij met mijn glas en het enige wat jij deed was naar de andere kant van de hoed lopen. Alsof we verstoppertje aan het spelen waren. Zit toch even stil dan maak ik een plaatje en ben dan weg. Klik. Hier, hoe moeilijk was dat dan?